Publiekswinnaar 2017 – Tamara Baars publiceert haar debuut
Kort na de dag dat mijn broer totaal onverwacht op 30-jarige leeftijd door zelfdoding overleed, nu tien jaar geleden, werd mijn boek geboren. Op dat moment alleen nog in mijn hoofd, maar op 19 maart 2018 was de fysieke uitgave dan toch echt een feit, gevolgd door een drukbezochte boekpresentatie op 24 maart.
Dit boek moest ik schrijven, omdat ik iedereen die in zijn of haar naaste omgeving te maken krijgt met zelfdoding, een steun in de rug wil geven. Ik vertel het verhaal over mijn broer Koen, wie hij was, wat hij voor me betekende en hoe ik rouwde en verder ging na zijn dood. Daarnaast hoop ik met mijn verhaal bij te dragen aan het open gesprek over zelfdoding, depressie en angsten. Daarom geef ik ook mezelf bloot op deze onderwerpen. Mensen met suïcidale of depressieve gevoelens hoeven zich niet te schamen of verdedigen. Niet als ze het overleven, maar ook postuum mag er geen oordeel worden geveld. Weg met termen als egoïstisch en laf, weg met het taboe.
Toen de gedachte aan een boek zich in mijn hoofd vastzette, dacht ik aanvankelijk binnen een jaar na Koens overlijden klaar te zijn. Wist ik veel dat het onmogelijk was om in een periode van ontwrichtende rouw iets op papier te zetten dat verteerbaar zou zijn voor anderen. Later bleek het lastig om schrijftijd te organiseren naast de rest van mijn gezellig gevulde leven. Maar de vlam doofde nooit; dat boek zou er komen. In 2017 won ik de publieksprijs van de debutantenschrijfwedstrijd van Editio, met als kers op de taart een nominatie van de vakjuryprijs. Die erkenning gaf me de laatste duw richting afronding van mijn manuscript: ik zonderde me drie dagen af in een bed & breakfast om schrijfmeters te maken, zocht een redacteur en een vormgeefster en prikte de datum voor mijn boekpresentatie.
De eerste keer dat ik mijn boek in handen had, heb ik het geaaid, besnuffeld, van alle kanten bekeken alsof ik voor het eerst een boek zag. Zoals ik nauwelijks kon geloven dat de naam van mijn broer voortaan op een grafsteen zou staan, kon ik nu nauwelijks geloven dat mijn naam op de cover van een boek stond. Ik had het geflikt.
De weken rondom de lancering betekenden een piek in promotieactiviteiten en belangstelling uit alle hoeken. Ook nu nog krijg ik wekelijks hartverwarmende reacties van lezers. Ik blijf manieren zoeken om mijn verhaal te promoten. Dat het er nu is heeft me rust gebracht. Ik ben blij en trots dat ik heb doorgezet. Komt er een tweede boek? Voor die vraag is het nog te vroeg, maar ik kan niet ontkennen dat mijn nevenfunctie als auteur naar meer smaakt.
Boek kopen: https://www.boekenbestellen.nl/boek/als-jullie-dit-lezen-ben-ik-dood/9789082826906
België: standaardboekhandel.be.