Jij wil toch zeker deze workshop van Thomas Verbogt niet missen? Nou dan, haast is geboden! Stuur je verhaal in en maak kans om mee te gaan naar de Lage Landen Schrijfweek. Tot 15 juni kun je nog inzenden.

Thomas Verbogt (1952) debuteerde in 1981 met de verhalenbundel De feestavond. Hij heeft inmiddels meer dan dertig boeken op zijn naam staan. Daarnaast schrijft hij onder andere columns, toneelstukken en cabaretteksten. Op de Lage Landen Schrijfweek zal hij de cursisten leren over de techniek van het vertellen, en het tot stand brengen van een werkwijze; hoe breng je een idee tot leven, hoe maak je de personages van vlees en bloed? Hoe begin je met schrijven, en hoe zorg je ervoor dat je de lezer weet te boeien.

Komt inspiratie vanzelf, of is dat iets wat je moet afdwingen?

‘Een deel komt vanzelf, want je hebt van tevoren al een thema bedacht. Maar op een gegeven moment moet je zorgen dat je jezelf aanzet. Het is belangrijk dat je jezelf een richting geeft, en beweging brengt. Beginnende schrijvers denken vaak: ik heb een verhaal bedacht, dus het komt er vanzelf wel. Die gedachte is heel sympathiek en innemend, maar gaat meestal niet op. Het gaat er namelijk niet zozeer om wát je schrijft, maar hoe je het doet. Dat er in je manier van schrijven een zekere dynamiek ontstaat, en je er in slaagt om een spanningsboog op te bouwen. Je kunt wat dat betreft heel veel leren van grote schrijvers, zoals Tsjechov en Nabokov, of John Cheever.’

‘Daarnaast is het van het allerhoogste belang dat het verhaal continu in je hoofd leeft, en dat je ertoe in staat bent om daar dingen in aan te richten. Ik ben momenteel bezig aan een roman, en was vandaag op weg naar een radiostudio voor in een interview. Terwijl ik in de trein zat, werkte ik door aan die roman, terwijl ik geen letter op papier zette.’

Hoe ging die transformatie van beginnende- naar ervaren schrijver voor jou? Wie leerde je de technieken die je op onze cursisten zal overbrengen?

‘Ik wist al heel lang dat ik wilde schrijven. Ik was verslaafd aan fantaseren, en wilde altijd iets meer van de werkelijkheid maken dan het eigenlijk was – dat uitte zich onder andere in het schrijven van korte verhalen en gedichten. Tegen de tijd dat ik studeerde, dacht ik: “Nu wordt het tijd om een boek uit te brengen“. Ik woonde toen in een huis met een paar bekenden, die allemaal ook schrijver wilden worden.’

‘Maar zoals dat gaat: alle verhalen die we opstuurden naar uitgevers, werden afgewezen. Op een dag hadden we het daar met elkaar over, en we concludeerden: “er is iets mis met onze teksten”. Daaruit ontstond het besluit om een jaar lang samen aan het ambacht te werken; een jaar lang oefenen, technieken ontwikkelen, elkaar opdrachten geven. Dat waren opdrachten in de sfeer van: schrijf voor vanavond een verhaal met als titel ‘Tante’. Of: ‘De ruiters’. Eén a4-tje. Maar ik begon bijvoorbeeld ook met het vertalen van thrillerverhalen. Niet zozeer omdat die verhalen me interesseerden, maar omdat ik wilde leren hoe ze er in slaagden spanning over te brengen.’

Schrijfschooltje
‘We fungeerden een jaar lang als een soort schrijfschooltje, waarbinnen het oefenen – en niet de publicatiegeilheid – centraal stond. Na dat jaar probeerden we het weer opnieuw; we stuurden onze teksten in, en langzaam maar zeker kwamen we allemaal aan de bak. Dat is nu veertig jaar geleden, maar er gaat geen dag voorbij dat ik daar niet denk: aan wat ik toen van mezelf en mijn vrienden geleerd heb.’

Lees ook snel over de andere workshops die gegeven worden >

AANMELDEN KAN NOG!
Wil jij mee naar de Lage Landen Schrijfweek? Meld je aan en stuur een verhaal van maximaal 750 woorden in. Klik hier voor meer informatie over de Lage Landen Schrijfweek en schrijf je in. Je hebt nog tot 22 juni de tijd.

Lees de schrijfweektips van oud-deelnemers Adriana Ivanova en Ela Colak >