Neem een hulpje // Martine Bakker

Dit verhaal is een fragment uit haar nog te verschijnen boek.

Neem een hulpje

Tekst: Martine Bakker, Beeld : Henri Verhoef

‘In een verhaal is het altijd goed als het hoofdpersonage, jij dus, een hulpje heeft,’ zegt mijn uitgever. We drinken koffie uit kartonnen bekertjes op zijn kantoor en ik kijk naar de muren die bestaan uit kasten vol boeken die wel af zijn. ‘Neem bijvoorbeeld Frodo van The Lord of the Rings. Hij heeft als hulpje die ene acteur die ook in Stranger Things speelt.’

In mijn hoofd gaat een alarmbel af. Ik heb Stranger Things niet gezien, want ik houd niet van schrikken. Ik heb Game of Thrones om diezelfde reden niet gezien. Volgens een vriend van me is die serie levensbepalend en omdat ik het niet heb gezien, vindt hij mij ‘een beetje minder mens’. Ik ben liever een volwaardig mens, maar als kijkwijzer me waarschuwt dat een serie of film voor 16 jaar of ouder is, kan ik het niet zien. Ook al ben ik al langer zestien plus, dan dat ik ooit zestien min ben geweest. Ik zou eigenlijk zelfs dubbel zoveel dood, verderf en andere narigheid moeten aankunnen, maar ik krijg er nachtmerries van. Dan moet ik voor het slapengaan eerst alle gordijnen controleren op verstopte moordenaars en iedere avond weer met een flinke aanloop op mijn bed springen, zodat de bloeddorstige monsters onder mijn bed mijn voeten niet grijpen. En ik vind het al veel moeite om iedere avond mijn tanden te poetsen. Nee, geef mij maar een vrolijk verhaal over een a capella-zanggroep op een Amerikaanse high school. Of een documentaire over pinguïns.

Toch heb ik liever niet dat mijn uitgever mij ook ‘een beetje minder mens’ vindt. Ik heb pas net een handtekening onder mijn boekcontract gezet en ben ergens toch bang dat hij bedenktijd heeft. Misschien zou dit een aanleiding zijn om het contract te ontbinden. Daarbij heb ik nog niet op sociale media gezet dat ik heb getekend. Ik wil mezelf beschermen voor de vraag ‘hoe gaat het met je boek?’. Dat betekent dat, mocht de uitgever het contract verscheuren, het nooit is gebeurd. Dus laat ik me verleiden en zeg: ‘Oja die acteur.’

Mijn uitgever ziet gelijk dat ik het verzin. Ik lieg slechter dan Pinokkio aan een leugendetector.

‘Je hebt Stranger Things toch wel gezien?’ vraagt hij.

Ik slik en zeg eerlijk: ‘Nee, maar ik ken wel mensen die het hebben gezien.’

‘Dat is niet hetzelfde.’

‘Klopt, maar ik heb wel Fargo gezien. Daar zit ook iemand in van Lord of the Rings.’
‘Dat is ook niet hetzelfde.’

Weet ik! Maar wat kan ik doen? Snel naar huis gaan, Stranger Things kijken en weer verder gaan met het gesprek? Hoe lang zou dat duren? Die serie duurt iets van drie seizoenen toch? Vijftig minuten per aflevering? Acht afleveringen per seizoen? Misschien kan ik op Netflix de snelheid verdubbelen, zoals ik ook vaak bij mijn audioboeken doe als ik mijn boek nog niet uit heb voor leesclub. Ontspannen word ik er niet van, en ik steek er weinig van op, maar heb het wel razendsnel uit. Als ik een beetje doorbijt heb ik Stranger Things in 24 uur gefikst. Oh, maar wacht als ik dan toch Stranger Things kijk, kan ik net zo goed Game of Thrones meepakken. Hoeveel seizoenen zijn dat? 38 ofzo? Dan ben ik zeker twee weken bezig. Plus alle nachten die ik wakker lig van angst, maar ik zou wel meer gevoel krijgen voor hulpjes. Aan de andere kant zou ik dan een paar weken kostbare schrijftijd mislopen. Misschien moet ik de knoop doorhakken.

‘Mijn zusje wordt het hulpje,’ zeg ik. ‘Zij was bij mijn eerste show. Toen niemand nog mocht weten dat ik optrad. En ik test altijd mijn grappen op haar.’

‘Altijd?’

‘Ja.’

‘Ook als ze op haar werk zit?’

‘Juist als ze op haar werk zit.’

‘Wat zielig.’

‘Zeker.’

‘En irritant lijkt me.’

‘Absoluut. Erger nog: ik deel al mijn stress en angsten met haar. Ze kalmeert me. Ze zit vol wijsheden. Zo heeft ze me hele mooie, uit het leven gegrepen, inzichten gegeven over faam. Als zij mijn hulpje is, kan ik die wijsheid in het boek verwerken.’

‘Geeft ze toestemming?’

‘Natuurlijk. Althans. Ik hoop het. Het tilt mijn boek wel echt naar een hoger niveau.

‘Klinkt als een goed hulpje. Probeer maar of het werkt.’

‘Ik bel haar gelijk. Ze zit geloof ik op haar werk.

Benieuwd naar meer werk van Martine Bakker? Op 28 maart is haar vertel- en schrijfkunst live te bewonderen op het podium van het Beter Schrijven Festival, georganiseerd door Editio’s partner Stichting Beter Schrijven. Ze nam tevens deel aan de Lage Landen Schrijfweek.