Lees en kijk als een schrijver: boeken- en filmtips van Editio-tutors

Hieronder staan de must-reads en -sees van onze tutors, inclusief tips die jou als schrijver verder kunnen helpen. Van jeugdboeken tot Netflix-series, en van true crime tot een bioscoophit: laat je inspireren door de tips van Anke Kranendonk, Eva Keuris en Ivo Victoria.

Anke Kranendonk (tutor Kinderboek schrijven) 

• Films die nergens draaien – Yorick Goldewijk (Ploegsma)
  Een invoelbaar boek, vol leven. Yorick weet de hoofdpersoon zo neer te zetten dat je direct van haar gaat houden. Met prachtige metaforen en soms wat teveel uitleg – goed om te leren waar het verschil zit. Het verhaal kun je magische realistisch noemen. Goldewijk neemt je aan de hand en je laat je gewillig meevoeren. Een aanrader!
• De Godden broers – Meg Rossoff (Luitingh Sijthoff)
  Dit boek is interessant om de opbouw van het verhaal en de personages. In weinig jeugdboeken wordt het verhaal van een intrigant zo weergegeven dat je je tot het einde van het boek afvraagt waar het nu eigenlijk om gaat.
• Let goed op – Jason Reynolds (Condor)
  Wow, deze schrijver laat de personages recht in je hart belanden. Interessant om de plek waar het zich afspeelt en om de opbouw van het boek: de verschillende personages, die bij elkaar in de klas zitten, worden allen gevolgd op hun weg van school naar huis.

Het ene verhaal zal je meer aanspreken dan het andere. Vraag je zelf af waarom dat is: is dat de inhoud, de vorm, de stijl. Lees al deze boeken!

Eva Keuris (tutor Scenario schrijven)

• Afgelopen week keek ik naar de terecht veelgeprezen film The Lost Daughter (Maggie Gyllenhaal, 2021) In deze op een boek van de mysterieuze Italiaanse schrijfster Elena Ferrante gebaseerde film, wordt een vrouw tijdens haar vakantie geconfronteerd met haar eigen verleden, waarin ze haar jonge dochters bij hun vader achterlaat en drie jaar lang niet ziet. Schuldgevoel tegenover vrijheidsdrang, de ondraaglijke verantwoordelijkheid van het hebben van kinderen – het lijkt een nieuw, noodzakelijk en taboedoorbrekend thema in film en literatuur. Vergeleken met de rol van de vader, is die van de moeder nog altijd die van een heilige. Een vrouw mag weliswaar werken, maar niet te veel. Ze wordt geacht voldoening te halen uit het moederschap, zichzelf niet langer op de eerste plaats te zetten en in ieder geval gedurende de eerste jaren van het leven van haar kind, haar eigen ambities, verlangens en behoeftes opzij te schuiven. Maar is dat mogelijk voor intelligente, vrije vrouwen of worden ze daar eigenlijk doodongelukkig van?
• Ook de Amerikaanse schrijfster Claire Vaye Watkins snijdt dit thema aan in haar originele roman Ik hou van je maar ik kies het duister (2022), waarin een schrijvende jonge moeder, die zich net als Leda in The Lost Daughter een onnatuurlijke moeder voelt, na een boekpresentatie in haar geboortestaat Nevada, maandenlang niet terug naar huis keert en haar babydochter achterlaat bij haar man. Ze stort zich in affaire, hangt blowend, schrijvend en lezend rond. Eigenlijk, vindt ze, doet ze precies hetzelfde als talloze mannen doen, maar hen wordt het niet aangerekend. Zo zijn mannen nou eenmaal.
  In de Baskische roman Moeders Zullen Nooit (2021) onderzoekt een schrijfster, die zelf net moeder is geworden van een zoontje, een duistere zaak. Een vrouw heeft, na een jarenlang ivf traject, haar vurig gewenste tweeling in bad verdronken. De hoofdpersoon beseft dat ze de moeder van vroeger kent en raakt geobsedeerd. De zoektocht naar de toedracht van de vreselijke misdaad wordt afgewisseld met beschouwende hoofdstukken over het moederschap, over schrijven en over moeders die het duister kozen, zoals Sylvia Plath en de tweede vrouw van Ted Hughes, die niet alleen net als Sylvia voor haar, zelfmoord pleegde maar ook hun dochter meesleepte in de dood.

Ivo Victoria (tutor Fictie)