Schrijf, leer inspireer

De genomineerden voor de ECI Debutantenprijs 2016!

Op 18 januari 2016 heeft de vakjury, bestaande uit Arjen Fortuin (NRC), Daphne De Heer (SLAA), Thomas Verbogt (EDITIO), Auke Kok (EDITIO), Ellen Deckwitz (NRC-Next) en debutant Shira Keller, officieel de longlist 2016 bekend gemaakt. De prijsuitreiking vond plaats op 6 februari in De Balie in Amsterdam. Aan het einde van deze avond ging de uiteindelijke winnaar met de ECI debutantenprijs naar huis. Hieronder volgen de verhalen van alle genomineerden, plus commentaar van de vakjury.

128938-mos-met-paddenstoel-670x300-2

Het bakje – Tineke van Onckelen

Het bakje is een doodeenvoudig verhaal waarover feitelijk niet veel meer te zeggen valt dan dat het gaat om een bakje eten dat in de loop der tijd van gedaante verandert – met gevolgen. De humor en trefzekerheid van het schrijven van Van Onckelen maken dat de lezer tot de laatste regel geobsedeerd blijft door het betreffende bakje. Waarbij de slotzin de jury overigens diep bleek te verdelen.
Lees het verhaal


124533-CIMG4598-670x300

IJs – Alec van der Horst

Vanaf de eerste zin word je als lezer een kristalhelder verhaal ingesleurd waarin meteen duidelijk is wat er op het spel staat. De hoofdpersoon dwingt betrokkenheid af. IJs is een strakke vertelling, de (beperkte) ruimte wordt optimaal benut om de lezer met vaste hand naar het onvermijdelijke tragische einde te leiden.
Lees het verhaal


Waanzinnig West

Waanzinnig West

Waanzinnig West schittert van de vlijmscherpe zinnen, Russel blinkt uit in bijtende humor en een sterke typering van een milieu waarmee een zeer herkenbare wereld wordt opgeroepen, dialogen die werken en de personages adequaat typeren.
Lees het verhaal


128121-Bij-Een-brommer-cadeau-670x300

Een brommer cadeau – Cora Saballi-Rijnsburger

Over sommige dingen komt een mens niet meer heen en dat geldt zeker voor het brommerongeluk dat de zoon van de hoofdpersonen van ‘Een brommer cadeau’ trof. Hoewel het gegeven eenvoudig is, wordt dit verhaal over schuld en schuldgevoel door Cora Saballi-Rijnsburger knap uitgewerkt, met vernuftige stijlmiddelen en een groot gevoel voor intermenselijke verhoudingen.
Lees het verhaal


125917-IJzer22-670x300

Dorp van mijn grootvader – Georges Martin

In een rijk geschakeerd verhaal over een dorp, een kroeg, een machtige en mysterieuze monstersnoek, toont Georges Martin dat hij kan schilderen met woorden. Een heerlijke vertelling.
Lees het verhaal

in therapie

In therapie – Irma Röder

Bescheiden en subtiel schetst Irma Röder hoe de cliënt van een psycholoog zichzelf ontdekt. Genoteerd met de empathie die je iedere therapeut — en iedere non fictieschrijver — toewenst.
Lees het verhaal


paint

Afscheidsfotografie – Helge Bonset

Afscheidsfotografie is een grimmig-grappig verhaal waarin een terminaal zieke man op aandringen van zijn vrouw wordt vastgelegd door Carla, afscheidsfotografe en echt ‘mensenmens’. Haar amechtige aanpak perst de laatste pijn uit een lang en pijnlijk huwelijk. Bonset weet met een lichte pen vakkundig een duister universum op te roepen.
Lees het verhaal


Opruimen

Opruimen – EJA Spil

Melancholie en een diep besef van vergankelijkheid gaan schuil achter de mooie regels ‘Nu ik de posters weghaal / blijven er lichte plekken over/ op zijn racewagenbehang’. Een parel te midden van veel misbegrepen pogingen tot poëzie.
Lees het verhaal


De buren

De buren – Aileen vd Brink

‘Ze hielden niet van koken, maar van opwarmen’ is hoe de buren [in dit  verhaal] getypeerd worden. Daar heb je meteen een beeld bij. Ze stofzuigen de tuin, gewoon voor de zekerheid. Bovendien stoort het de  twee dat de blauwe pootjes van het wasrek uitsteken aan hun kant van de  schutting. Het zijn dit soort banale details die het verschil maken  tussen een leuk verhaal en een goed verhaal. We hebben genoten van de  subtiele taalhumor van Aileen van den Brink, en haar feilloze gevoel  voor timing.
Lees het verhaal


129126-image-670x300

Kruis -Wim Bax

Met ‘Kruis’ heeft Wim Bax een mooi verhaal geschreven over de gevoelens van overbodigheid die komen kijken bij pensionering. De pogingen van de held om toch nog iets te betekenen in de wereld, al is het op kleine schaal, zijn ontroerend en worden versterkt door de multiculturele misverstanden die hij zijdelings aanstipt. Dat ‘Kruis’ toch geen pessimistisch verhaal is geworden, danken we aan de lichte toets van Bax.
Lees het verhaal